Οι ακτές των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι τα πραγματικά σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τα σύνορα των ΗΠΑ είναι στην πραγματικότητα 200 μίλια μακριά από την ακτογραμμή. Αυτή η περιοχή
γύρω από τη χώρα ονομάζεται Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).
Το 1983, ο Πρόεδρος Ρόναλντ Ρέιγκαν διεκδίκησε την ΑΟΖ στο όνομα των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 1994, όλες
οι χώρες είχαν λάβει ΑΟΖ 200 μιλίων από τις ακτές τους σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.
Το δάπεδο του ωκεανού εκτείνεται από την ακτή στον ωκεανό σε μια υφαλοκρηπίδα που βαθμιαία κατεβαίνει σε μια
απότομη πτώση, που ονομάζεται ηπειρωτική πλαγιά. Το πλάτος της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας των Η.Π.Α ποικίλλει από
10 έως 250 μίλια (16 χιλιόμετρα έως 400 χιλιόμετρα). Το νερό στην υφαλοκρηπίδα είναι σχετικά ρηχά, σπάνια πάνω από
500 πόδια έως 650 πόδια (150 μέτρα έως 200 μέτρα) βαθιά.
Η ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα πέφτει στην ηπειρωτική πλαγιά, καταλήγοντας σε αβύσσους πεδιάδες που είναι 2 μιλίων έως 3
μίλια (3 χιλιόμετρα έως 5 χιλιόμετρα) κάτω από τη στάθμη της θάλασσας. Πολλές από τις πεδιάδες είναι επίπεδες, ενώ άλλες
έχουν οδοντωτές κορυφογραμμές βουνού, βαθιά φαράγγια και κοιλάδες. Οι κορυφές κάποιων από αυτές τις ορεινές κορυφογραμμές
σχηματίζουν νησιά όπου εκτείνονται πάνω από το νερό.
Αρκετές ομοσπονδιακές κυβερνητικές υπηρεσίες διαχειρίζονται τους φυσικούς πόρους στην ΑΟΖ. Το Υπουργείο Εσωτερικών
του Γραφείου Διεύθυνσης Ενέργειας του Ωκεανού και το Γραφείο Ασφάλειας και Περιβαλλοντικής Εκτέλεσης διαχειρίζονται
την ανάπτυξη υπεράκτιων ενεργειακών πόρων από ιδιωτικές εταιρείες που μισθώνουν περιοχές για ενεργειακή ανάπτυξη από την
ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Αυτές οι εταιρείες καταβάλλουν δικαιώματα στην κυβέρνηση για τους ενεργειακούς πόρους
που παράγουν από τις μισθωμένες περιοχές στον ωκεανό. Τα περισσότερα κράτη ελέγχουν την περιοχή των 3 μιλίων που
εκτείνεται από τις ακτές τους, αλλά η Φλόριντα, το Τέξας και
ορισμένα άλλα κράτη ελέγχουν τα νερά μέχρι και 9 έως 12 μίλια από τις ακτές τους.
Το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας που πετυχαίνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες από τον ωκεανό είναι το πετρέλαιο και
το φυσικό αέριο από πηγάδια που έχουν τρυπηθεί στον πάτο του ωκεανού. Άλλες πηγές ενέργειας βρίσκονται υπό ανάπτυξη
στην ανοικτή θάλασσα. Ένα έργο υπεράκτιας αιολικής ενέργειας βρίσκεται σε εξέλιξη εκτός των ακτών του Ρόουντ Άιλαντ και
άλλα έργα αιολικής ενέργειας εξετάζονται σε αρκετές άλλες περιοχές εκτός των ακτών του Ατλαντικού.
Η ενέργεια των κυμάτων, η παλιρροϊκή ενέργεια, η μετατροπή της θερμικής ενέργειας των ωκεανών και τα ένυδρα μεθανίου
είναι άλλες πηγές ενέργειας που βρίσκονται υπό ανάπτυξη ή εξερεύνηση.
Τα σύνορα των ΗΠΑ είναι στην πραγματικότητα 200 μίλια μακριά από την ακτογραμμή. Αυτή η περιοχή
γύρω από τη χώρα ονομάζεται Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).
Το 1983, ο Πρόεδρος Ρόναλντ Ρέιγκαν διεκδίκησε την ΑΟΖ στο όνομα των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 1994, όλες
οι χώρες είχαν λάβει ΑΟΖ 200 μιλίων από τις ακτές τους σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.
Το δάπεδο του ωκεανού εκτείνεται από την ακτή στον ωκεανό σε μια υφαλοκρηπίδα που βαθμιαία κατεβαίνει σε μια
απότομη πτώση, που ονομάζεται ηπειρωτική πλαγιά. Το πλάτος της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας των Η.Π.Α ποικίλλει από
10 έως 250 μίλια (16 χιλιόμετρα έως 400 χιλιόμετρα). Το νερό στην υφαλοκρηπίδα είναι σχετικά ρηχά, σπάνια πάνω από
500 πόδια έως 650 πόδια (150 μέτρα έως 200 μέτρα) βαθιά.
Η ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα πέφτει στην ηπειρωτική πλαγιά, καταλήγοντας σε αβύσσους πεδιάδες που είναι 2 μιλίων έως 3
μίλια (3 χιλιόμετρα έως 5 χιλιόμετρα) κάτω από τη στάθμη της θάλασσας. Πολλές από τις πεδιάδες είναι επίπεδες, ενώ άλλες
έχουν οδοντωτές κορυφογραμμές βουνού, βαθιά φαράγγια και κοιλάδες. Οι κορυφές κάποιων από αυτές τις ορεινές κορυφογραμμές
σχηματίζουν νησιά όπου εκτείνονται πάνω από το νερό.
Αρκετές ομοσπονδιακές κυβερνητικές υπηρεσίες διαχειρίζονται τους φυσικούς πόρους στην ΑΟΖ. Το Υπουργείο Εσωτερικών
του Γραφείου Διεύθυνσης Ενέργειας του Ωκεανού και το Γραφείο Ασφάλειας και Περιβαλλοντικής Εκτέλεσης διαχειρίζονται
την ανάπτυξη υπεράκτιων ενεργειακών πόρων από ιδιωτικές εταιρείες που μισθώνουν περιοχές για ενεργειακή ανάπτυξη από την
ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Αυτές οι εταιρείες καταβάλλουν δικαιώματα στην κυβέρνηση για τους ενεργειακούς πόρους
που παράγουν από τις μισθωμένες περιοχές στον ωκεανό. Τα περισσότερα κράτη ελέγχουν την περιοχή των 3 μιλίων που
εκτείνεται από τις ακτές τους, αλλά η Φλόριντα, το Τέξας και
ορισμένα άλλα κράτη ελέγχουν τα νερά μέχρι και 9 έως 12 μίλια από τις ακτές τους.
Το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας που πετυχαίνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες από τον ωκεανό είναι το πετρέλαιο και
το φυσικό αέριο από πηγάδια που έχουν τρυπηθεί στον πάτο του ωκεανού. Άλλες πηγές ενέργειας βρίσκονται υπό ανάπτυξη
στην ανοικτή θάλασσα. Ένα έργο υπεράκτιας αιολικής ενέργειας βρίσκεται σε εξέλιξη εκτός των ακτών του Ρόουντ Άιλαντ και
άλλα έργα αιολικής ενέργειας εξετάζονται σε αρκετές άλλες περιοχές εκτός των ακτών του Ατλαντικού.
Η ενέργεια των κυμάτων, η παλιρροϊκή ενέργεια, η μετατροπή της θερμικής ενέργειας των ωκεανών και τα ένυδρα μεθανίου
είναι άλλες πηγές ενέργειας που βρίσκονται υπό ανάπτυξη ή εξερεύνηση.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου