Η προέλευση της "ξένης" λέξης , Greek (Γραικός) !

 

 Ο Αριστοτέλης, ο οποίος ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον Γράϊχο ως ισοδύναμο με τους Έλληνες («Μετεωρολογική» Ι.Χ.Β.), έγραψε ότι ήταν το όνομα που χρησιμοποίησαν αρχικά οι Ιλλυρικοί για τους Δωριείς στην Ήπειρο, από το Γκράι, το πατρικό όνομα του λαού της Ηπείρου.

   Αλλά μια σύγχρονη θεωρία (που προβλήθηκε από τον Γερμανό κλασικό ιστορικό Georg Busolt, 1850-1920) προέρχεται από τον Graikhos "κάτοικο της Graia" (κυριολεκτικά "γκρίζος", επίσης "παλαιός, μαραμένος"), μια πόλη στην ακτή της Βοιωτίας, που ήταν το όνομα που έδωσαν οι Ρωμαίοι σε όλους τους Έλληνες, αρχικά στους Έλληνες αποίκους της Γκράια που βοήθησαν να ιδρυθεί η Cumae (Κύμη),(9 π.Χ.), η σημαντική πόλη της νότιας Ιταλίας όπου οι Λατίνοι συναντήθηκαν για πρώτη φορά με Έλληνες.

 Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, επανακυκλοφόρησε με αυτή τη γενική έννοια από τους Έλληνες. Οι γερμανικές γλώσσες αρχικά δανείστηκαν τη λέξη με έναν αρχικό ήχο «-k-» (συγκρίνουν την παλαιά γερμανική Chrech, Gothic Kreks), που πιθανότατα ήταν ο αρχικός τους ήχος πιο κοντά στη λατινική "-g-" εκείνη την εποχή. η λέξη μετατράπηκε αργότερα.

   Από τα τέλη του 14ου αιώνα. ως "η ελληνική γλώσσα". Σημαίνει "ακατανόητη ομιλία, κακή γλώσσα, οποιαδήποτε γλώσσα της οποίας δεν γνωρίζουμε" είναι από το γ. 1600.
  Το νόημα "μέλος της αδελφότητας ελληνικών επιστολών" είναι φοιτητικό slang, 1884.
 Ήταν εyλογία από το Θεό να μαθαίνει ελληνικά κάποιος όταν ήθελε να γίνει συγγραφέας - και όχι να το μάθει καλύτερα. [Nietzsche, "πέρα από το καλό και το κακό", 1886]

πηγή:etymonline.com/word/greek